شاها

شاها. (اِخ ) (قلعه ٔ...) نام قلعه ای است که هولاکوخان اموال و خزاین خود را در آنجا نهاده بود. (تاریخ غازان ص 182). حمداﷲ مستوفی و نیز حافظ ابرو گوید: چون آب دریاچه [ ارمیه ] (طروج یا طسوج ) پایین میرود جزیره ٔ آن دریاچه که شاها نام دارد به صورت شبه جزیره درمی آید و در آن جزیره قلعه ٔ بزرگی است بر فراز کوهی و قبر هولاکو و دیگر سرداران مغول در آنجاست . از قلعه ٔ شاها در قرن سوم هجری نیز نام برده شده است و ابن مسکویه در جایی که حوادث زمان متوکل خلیفه ٔ عباسی نوه ٔ هارون الرشید را نقل میکند گوید: شاها و (یکدود) دو قلعه بود در تصرف سرکردگان یاغی آن نواحی . در قرن هفتم هولاکو بتجدید بنای قلعه ٔ شاها که حافظ ابرو آن را قلعه ٔ تلای دریاچه ارمیه نامیده فرمان داد و خزاین و غنایمی که از غارت بغداد و دیگر ممالک خلافت بچنگ آورده بود در آن قلعه جای داد. بعدها این قلعه مدفن وی گردید و بهمین جهت در زبان فارسی بنام «گور قلعه » معروف شد. زمانی که حافظ ابرو،معاصر امیرتیمور تاریخ خود را می نوشت آن محل بکلی خالی از سکنه بود. (از سرزمینهای خلافت شرقی ص 172).