شاهفوربن محمد نیشابوری

شاهفوربن محمد نیشابوری . [ رِ ن ِ م ُ ح َم ْ م َ دِ ] (اِخ ) مردی فاضل و خوش طبع بود و شاگردی ظهیرالدین فاریابی را کرده در زمان سلطان محمد تکش منصب انشاء بدو تعلق داشت رساله ٔ شاهفوری در علم استیفا به وی منسوب است و چند رساله در القاب انشاء تصنیف کرده است . (ازتذکره ٔ دولتشاه ص 63). رجوع به شاهپور اشهری شود.