شاه بابک

شاه بابک . [ ب َ ] (اِ مرکب )برنوف . (تذکره ٔ انطاکی ) (تاج العروس ). آن گیاهی است که در مصر بسیار باشد طلای عصاره ٔ آن در محلول نیلنج بر مفاصل کودکان و نیز نوشیدن یک درهم از آن در شیر مادر نافع صرع است و بوییدن برگ آن دافع زکام و سدهای دماغ و نافع امغاص اطفال که از ریاح بارده باشد. قاطع سیلاب لعاب دهان . برم . قیصوم . شاهفانج . جمسفرم بری . شجره ٔ ابراهیم . شجره ٔمریم . و رجوع به شابانج و شابانک و شابابج و مفردات ابن ابیطار و تذکره ٔ داود ضریر انطاکی ص 213 شود.