شاه پر
لغتنامه دهخدا
شاه پر. [ پ َ ] (اِ مرکب ) مخفف آن شهپر و بیشتر مستعمل است . (از یادداشت مؤلف ). چند پر بزرگ بر بال مرغ که پرواز با آنها انجام میگیرد. (فرهنگ نظام ). پرهای بلند بال پرندگان که بر طبقات هوا هنگام پرواز تکیه کند و عمل پریدن را میسور سازد :
از سر تیغش که هست شیر چو پرمگس
کرکس گردون ز هول شاهپر انداخته .
از سر تیغش که هست شیر چو پرمگس
کرکس گردون ز هول شاهپر انداخته .
خاقانی .