شاه پرکلغتنامه دهخداشاه پرک . [ پ َ رَ ] (اِ مرکب ) پروانه . شاپرک . (در تداول مردم قزوین ). || در تداول عوام ، شب پره است و شب پره و شب کور خفاش است . (از یادداشت مؤلف ). رجوع به شب پره شود.
