شاپ و شوپ
لغتنامه دهخدا
شاپ و شوپ . [ پ ُ ] (اِ صوت ، از اتباع ) حکایت صوت آب آنگاه که چیزی چون ماهی در آن طپد :
پندارد او بهایم پندارد این بهوپم
غافل که در میانه سر گرم شاپ و شوپم ؟
پندارد او بهایم پندارد این بهوپم
غافل که در میانه سر گرم شاپ و شوپم ؟