شاکع

شاکع. [ ک ِ ] (ع ص ) بردارنده شتر رابمهار. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || دردمند و ناله کننده از بیماری . (از اقرب الموارد)(از متن اللغة). || مرد خشمگین . (از اقرب الموارد). || کشت که دانه ٔ آن بسیار گردد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة).