شبا

شبا. [ ش َ ] (اِخ ) نام محلی است در یمن و برای عطریات و ادویه ٔ گرانبها معروف بوده و اهالی آن به واسطه ٔ فروش آنها بسیار دولتمند و بامکنت بودند. (از قاموس کتاب مقدس ). در یکی از کتیبه های مصری که به خط میخی نوشته شده اسم مملکتی برده شده که به زبان مصری آن را شبا مینامیدند و باید سبا باشد که در عربستان جنوبی بود. (ایران باستان ج 1 ص 570 و 569). رجوع به سبا شود.