شبلی

شبلی . [ ش ِ ] (اِخ ). نعمانی . ملقب به شمس العلماء. مورخ ، ادیب ، نویسنده ، شاعر، مصلح اسلامی هند، محقق و برهمنی الاصل . جد سوم او «سیورام سنگ » معروف به سراج الدین اسلام آورد. شبلی نعمانی در قریه ٔ «پندول » از توابع اعظم گره بسال 1274 هَ . ق . پای به دنیا گذارد. دوره ٔ تحصیلات را دررامپور و لاهور و نهارنپور گذراند و به حج رفت و در سال 1300 هَ . ق . در دانشگاه «علیگَرْه » تدریس ادبیات عربی مینمود. در اشاعه ٔ فرهنگ و ادبیات مجدانه اقدام میکرد و زبان فارسی و عربی را خوب میدانست . از آثار اوست : شعرالعجم ، انتقاد از تاریخ تمدن اسلامی جرجی زیدان ، جزیه و مجله ٔ معارف . شبلی در سال 1332 هَ . ق . درگذشت . (از اعلام زرکلی ج 3 ص 227) (معجم المؤلفین ج 4 ص 294) (وفیات معاصرین چ علامه ٔ قزوینی مجله ٔ یادگار سال 5 شماره ٔ 3).