شبوب

شبوب . [ ش َ ] (ع ص ، اِ) آنچه بدان آتش افروزند. (ناظم الاطباء) (از متن اللغة). || نیکوگرداننده ٔ چیزی . (شرح قاموس ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). || آراینده و قوت دهنده . (ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). || اسبی که هر دو پای آن از دو دست آن درگذرد. (ناظم الاطباء). || جوان از گوسپند و گاو دشتی . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از شرح قاموس ). || گوسپند و گاو دشتی پیر. (ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از شرح قاموس ).