شبکوکا

شبکوکا. [ ش َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) شبکو. شبکوک . شبکوکه . به معنی شبکوک است که گدایی بالای منار باشد. (برهان قاطع) :
به شاخ گلبنان آن شوریده بلبل
چه شبکوکا زند تا صبح کوکا.

غضایری رازی .

و رجوع به شبکو و شبکوک شود.