شبیم

شبیم . [ ش َ ] (اِ) گریختن باشد (؟) (برهان ). گریز (؟) (فرهنگ جهانگیری ) :
چون بپیچد چو مارنیزه ٔ او
جان دشمن کند گریغشبیم .

عنصری .