شتاب خورده
لغتنامه دهخدا
شتاب خورده . [ ش ِ خْوَ / خُر دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) عجول . (ناظم الاطباء) :
دوش از درم درآمد جانان شتاب خورده
از بادرنگ مستی از شعله تاب برده .
|| متهور و گستاخ . (ناظم الاطباء).
دوش از درم درآمد جانان شتاب خورده
از بادرنگ مستی از شعله تاب برده .
میرزاطاهر.
|| متهور و گستاخ . (ناظم الاطباء).