شتلة

شتلة. [ ش َ ل َ ] (ع اِ) روییدنی که از جایی برکنند تا جایی دیگر کارند، چون سبزه و جز آن . (از محیط المحیط).
- شتلةالسم ؛ گیاه دافع سموم .
- شتلة قرنفل ؛ نام درختی است .
- شتلةالقطن ؛ علف پنبه . گیاه دافع سرطان .
- شتلةالکتان ؛ نام گیاهی است .
- شتلةالنیل ؛ گیاهی است که برای وسمه به کار رود. (از دزی ج 1 ص 727).