شتیت

شتیت . [ ش َ ] (ع ص ، اِ) کار پراکنده . (منتهی الارب ). ج ، شتی . (از محیط المحیط). پراکنده . (دهار). || دندان گشاده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (دهار).