شجوجاةلغتنامه دهخداشجوجاة.[ ش َ ج َ ] (ع ص ، اِ) مؤنث شجوجی . (منتهی الارب ). || باد پیوسته . (منتهی الارب ). باد که پیوسته وزد. (از اقرب الموارد). || عقعق ماده که مرغی است ابلق . (منتهی الارب ). رجوع به شجوجی شود.
