شجیج

شجیج . [ ش َ ] (ع ص ) شجوج . ج ، شَجّی ̍. (از اقرب الموارد). شکسته سر: وتد شجیج ؛ میخ سرشکسته . (از منتهی الارب ). || (اِ) بانگ استر. (یادداشت مؤلف ).