شحاج

شحاج . [ ش َح ْ حا ] (ع ص ) صیغه ٔ مبالغه . (از اقرب الموارد). || (اِ) گورخر. (منتهی الارب ). حمارالوحش . (اقرب الموارد). مشحج . (منتهی الارب ). و رجوع به مشحج شود.
- بنات شحاج و بنات شاحج ؛ استران . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). استران و خران . (از اساس البلاغة).