شحامةلغتنامه دهخداشحامة. [ ش َ م َ ] (ع مص ) فربه گردیدن . (از منتهی الارب ). فربه شدن و بسیار شدن پیه .(المصادر زوزنی ). پیه دار شدن . (از اقرب الموارد).
