شراب کردن
لغتنامه دهخدا
شراب کردن . [ ش َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) شراب ساختن . شراب انداختن : پرسیده بودندش از شراب کردن و شراب خوردن ورود زدن و پوستها بستن بر دف و طبل و طنبور و بربط و آنچه بدین ماند. پیغمبر (ص ) فرمود: که این خصلتها از فرزندان قابیل برخاست . (از ترجمه ٔ طبری بلعمی ).
