شرقة

شرقة. [ ش َ ق َ ] (ع اِ) آفتاب گاه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (دهار). بر آفتاب . (مهذب الاسماء). جای آفتابگیر که در زمستان نشینند. (از اقرب الموارد). آفتاب رو. سینه کش آفتاب . || آفتاب وقتی که برآید. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). آفتاب . || دفعه . (از اقرب الموارد).