شرم زده

شرم زده . [ ش َ زَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) خجل و شرمنده . (ناظم الاطباء). شرمگین . شرمنده . (از آنندراج ). شرم زد. شرمسار. شرمگین . شرمگن . شرمناک : او از کردار خود شرم زده بود. (یادداشت مؤلف ): تخفیر؛ شرم زده کردن . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) : پس جماعت بنی اسرائیل همه باز پیش آمدند گناهکار و شرم زده . (ترجمه ٔ تاریخ طبری بلعمی ). این احمدبوشره در پیش شیخ بگذشت شرم زده . (اسرار التوحید).
ای شرم زده غنچه ٔ مستور ازتو
حیران و خجل نرگس مخمور از تو.

حافظ.

- شرم زده شدن ؛ خجل شدن . (یادداشت مؤلف ) : گفت اگر از شما وام خواست برای ما خواست عبداﷲ شرم زده شد. (تذکره ٔ الاولیاء عطار ج 2 ص 335). رجوع به شرم زد شود.
|| پشیمان . (ناظم الاطباء).