شش پر

شش پر. [ ش َ /ش ِ پ َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) نوعی از گرز آهنین که دارای شش پهلو می باشد. (از آنندراج ) (از غیاث اللغات ) (ناظم الاطباء). چوب دستی ضخیم و محکم که بر سر آن قطعه ٔ آهنی شش پهلو نصب کرده باشند و در تداول عوام شش برنیز تلفظ شود و شاید بدین مناسبت باشد :
غمنامه ٔ دشمن سیه رو
بسته ست به بال شش پر او.

محسن تأثیر (از آنندراج ).

چون خانه ٔ مسدس زنبور می شود
از باد شش پر غضب پرنیان برف .

محمد سعید اشرف (از آنندراج ).

ریخته از شش پر هیبت شکوه
مورچه ٔ زلزله در مغز کوه .

علاءالدین فائز (از آنندراج ).

|| گل شش پر. سرنگون . گل سرخ . (یادداشت مؤلف ). رجوع به سرنگون (گل ...) شود.