شش طرف
لغتنامه دهخدا
شش طرف . [ ش َ / ش ِ طَ / طَ رَ ] (اِ مرکب ) شش جهت که مشرق و مغرب و شمال و جنوب و فوق و تحت باشد. (ناظم الاطباء). به معنی شش جهت و شش سو است . (از آنندراج ) :
بربست به نام خویش شش حرف
گرد کمر زمانه شش طرف .
رجوع به شش جهت شود.
بربست به نام خویش شش حرف
گرد کمر زمانه شش طرف .
نظامی .
رجوع به شش جهت شود.