شصت

شصت . [ ش َ ] (عدد، ص ، اِ) شست . عدد پس از پنجاه و نه وپیش از شصت و یک . ستون . ستین . شش بار ده . نماینده ٔ آن در ارقام هندیه 60 و در حساب جمل «س » باشد. (یادداشت مؤلف ). شش دفعه ده . (ناظم الاطباء) :
بجای خشتچه گر شصت نافه بردوزی
هم ایچ کم نشود گند زشت آن بغلت .

عماره ٔ مروزی .

به پیش سپاه اندرون پیل شصت
جهان پست گشته ز پیلان مست .

فردوسی .

- شصت باز ؛ شصت باع . کمندی که شصت باز داشته باشد :
هرکه را اندر کمند شصت بازی درفکند
گشت داغش بر سرین و شانه و رویش نگار.

فرخی .

رجوع به شست و شست یاز شود.
- شصت ساله ؛ آنکه یا آنچه شصت سال دارد :
روز جستن تازیان همچون نوند
روز دز [ دژ ] چون شصت ساله سودمند.

رودکی .

- شصتگان ؛ در مرتبه ٔ شصتم .
- شصت گانه ؛ دارای شصت . شصت در مرتبه : جزوات شصت گانه ٔ قرآن . (یادداشت مؤلف ).