شصو

شصو. [ ش ُ ص ُوو ] (ع مص ) بازماندن چشم کسی . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). چشم پهن باز ماندن . (تاج المصادر بیهقی ). رجوع به شصی شود. || بلند شدن ابر. || پر گردیدن مشک از آب پس بلند گردیدن قوائم آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بلند شدن دستها و پاهای مرده . (از اقرب الموارد).