شصیلغتنامه دهخداشصی . [ ش ُ سی ی ] (ع مص ) باد کردن مرده پس بلند شدن هر دو دست و پای آن . (ناظم الاطباء). دروا شدن هر دو دست و پای مرده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). به معنی شصو است . (از اقرب الموارد). رجوع به شصو شود.
