شظایا

شظایا. [ ش َ ] (ع اِ) ج ِ شظیة. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). سرهای اضلاع سفلی که شبیه به غضروف اند. (ناظم الاطباء). دندانه های هرچیز. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). به معنی پاره های چیزی : شظایا العصب ؛ ریشه های نی . (یادداشت مؤلف ). ریشه های هر چیز. (آنندراج ) (غیاث اللغات ). رجوع به شظیة شود. || در لغات طب نوشته که شظایا به معنی ریشه های مغز حرام است . (آنندراج ) (غیاث اللغات ).