شعاع الملک

شعاع الملک . [ ش ُ عُل ْ م ُ ] (اِخ ) میرزا محمد حسین خان شعاع (متولد 1276 و متوفای 1363 هَ . ق .) پسر حاجی ابوالحسن شیرازی از فضلا و شعرای معاصر مقیم شیراز و مؤلف تذکره ای (اشعه ٔ شعاعیه ) در تراجم احوال شعرای فارس است که قسمتی از این تذکره از محرم سال 1336 الی ذیحجه 1337 هَ . ق . در پاورقی روزنامه ٔ هفتگی پارس مطبعه ٔ شیراز چاپ شده است . وی کتابخانه ٔ بسیار نفیس جامعی داشت که حاوی بسیاری از نسخ نادره ٔ نایاب بوده است . (از وفیات معاصرین به قلم علامه قزوینی مجله ٔ یادگار سال 5 شماره ٔ 3). (میرزا) محمد حسین بن (حاجی ) ابوالحسن شیرازی فاضل و شاعر (متولد 1276 هَ . ق .- متوفای 1363 هَ . ق . = 1323 هَ . ش .) وی مقیم شیراز بوده و مؤلف تذکره ای است به نام «اشعه ٔ شعاعیه » در ترجمه ٔ احوال شاعران فارس . (فرهنگ فارسی معین ). ابیات زیر از ماده تاریخی است که میرزا محمد حسین شعاع الملک در طبع شیرازنامه تألیف ابوالعباس احمدبن ابی الخیر زرکوب شیرازی گفته است . (سال 1310 هَ . ش .):
ینبوع دانش آمد تاریخ بن ابی الخیر
ای تشنه ٔ فضایل سیراب شو ز ینبوع
تاریخ سال طبعش اول شعاع گفتا
«به به شد ای کریمی شیرازنامه مطبوع ».
(تاریخ ادبی ایران تألیف براون ج 3 ذیل ص 386).