شعبی
لغت‌نامه دهخدا
شعبی . [ ش َ ](اِخ ) حسان بن عمرو شعبی حمیری است . || همچنین فقیه عامربن شراحیل شعبی که از خیار تابعیان است . هر دو منسوب به سوی حسان بن سهل ، فمن کان منهم فی الکوفه ، یقال لهم شعبیون و من کان منهم بالشام یقال لهم شعبانیون و من کان منهم بالیمن یقال لهم آل ذی شعبین ، ملک من ملوک حمیر. و اسمه حسان بن سهل ، و من کان منهم بمصر و العرب یقال لهم اشعوب . (منتهی الارب ).
