شعبلغتنامه دهخداشعب . [ ش ُ ] (اِخ ) وادیی است میان حرمین که در وادی صفرا می ریزد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) . وادیی است میان مکه و مدینه که به وادی الصفرا فروریزد. (از معجم البلدان ).
