شعفان

شعفان . [ ش َ ] (اِخ ) شَعْفَین . به صیغه ٔ تثنیه ، نام دو کوه در غور. (منتهی الارب )(ناظم الاطباء). دو کوه است به غور. (از معجم البلدان ). و از این معنی مثلی است : لیکن بشعفین انت جدود. قال رجل التقط منبوذة فرآها یوماً تلاعب اترابها و یمشی علی اربع و تقول احلبونی فانی خلقة جدوداً لجودالاتان ؛ این مثل را درباره ٔ کسی گویند که بشدت بدخو شده و سپس رهایی یافته باشد از آن . (از ناظم الاطباء).