شعفرلغتنامه دهخداشعفر. [ ش َ ف َ ] (اِخ ) نام زنی است . || بطنی است از بنی ثعلبیة و ایشان را بنوالسعلاة گویند. || اسب شمربن حارث ضبی . (منتهی الارب ).
