شعوذلغتنامه دهخداشعوذ. [ ش َع ْ وَ ] (اِخ ) ابن خُلَیْدة. محدث است . || شعوذبن مالک . از رهط نعمان بن منذر است . || شعوذبن عبدالرحمان . محدث است . (منتهی الارب ).