ترجمه مقاله

شفان

لغت‌نامه دهخدا

شفان . [ ش َف ْ فا ] (ع اِ) سردبادی که با نم باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). باد سرد باباران . (مهذب الاسماء): غداة ذات شفان ؛ بامداد خنک باباد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
ترجمه مقاله