شفیق المؤید

شفیق المؤید. [ ش َ قُل ْ م ُ ءَی ْ ی ِ ] (اِخ ) شفیق بک بن احمد مؤید عظمی . از پیشتازان نهضت سیاسی سوریه است . وی در سال 1283 هَ . ق . در دمشق دیده بر جهان گشود و در بیروت تحصیل علم کرد و به مشاغل مهم رسید و به نمایندگی از دمشق برگزیده شد، و به جبهه ٔ «اتحادیین » در مجلس نمایندگان عثمانی پیوست . وی مورد کینه ٔ دولت ترک قرار گرفت . پس از جنگ جهانی اول به اتهام تأسیس جمعیت «الاخاءالعربی » به دیوان حرب لبنان احضارگردید و به مرگ محکوم شد و در دمشق به سال 1334 هَ . ق . بشهادت رسید. شفیق سرداری بزرگ و باشهامت و سهمگین و قوی بنیه و در زبانهای عربی و ترکی و فرانسه استاد بود و با زبان انگلیسی نیز آشنایی کمی داشت و نیز از اقتصاددانان انگشت شمار بود. (از اعلام زرکلی ).