شقاء

شقاء. [ ش َ ] (ع مص ) شقا. بدبخت شدن . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (دهار) (المصادر زوزنی ) (از اقرب الموارد). مصدر به معنی شقاوة [ ش َ / ش ِ وَ ]. رنجه شدن . (ترجمان القرآن ). و رجوع به شقا و شقاوت و شقاوة شود. || برآمدن دندان پیش . (منتهی الارب ) (آنندراج ). دندان شتر برآمدن . (تاج المصادر بیهقی ). || شانه کردن موی سر کسی را. || زدن فرق سر کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ).