شقاء. [ ش َ ] (ع اِمص ) شقا. بدبختی . (از ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء) (دهار) (منتهی الارب ). نقیض سعادت . (از اقرب الموارد). - شقاء اصغر ؛ (اصطلاح احکام نجوم ) بدبختی کهین . مقابل شقاء اکبر و شقاء اوسط. (یادداشت مؤلف ). - شقاء اکبر ؛ (اصطلاح احکام نجوم ) بدبختی مهین . مقابل شقاء اصغر و شقاء اوسط. (فرهنگ فارسی معین ). - شقاء اوسط ؛ (اصطلاح احکام نجوم ) بدبختی میانه . مقابل شقاء اکبر و شقاء اصغر. (فرهنگ فارسی معین ). || سختی و تنگی . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ).

شقاء

شقا

لَا يُفْلِحُ

لَا يُفْلِحُونَ

شقوة

تُفْلِحُونَ

لَن تُفْلِحُواْ

شق

شقاوة

مُفْلِحُونَ

RTLT

politure

موج جوّ

اوست

spidered

تقلید کردن به منظور خنده انگیزی

لغت‌نامه دهخدا