شقعلغتنامه دهخداشقع. [ ش َ ] (ع مص ) به دهان برداشتن آب و خوردن از آوند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || به چشم کردن کسی را: شقع فلان بعینه . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
