شلککلغتنامه دهخداشلکک . [ ش ِ ک َ ] (اِ) سوراخی که در ته دیوارها کنند تا آبهای کثیف و چرکین و آب باران و جز آن از آن بیرون رود. || ناودان . (از برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ) (ناظم الاطباء).
