شمطیطلغتنامه دهخداشمطیط. [ ش ِ ] (ع اِ) گروه از مردم و جز آن . ج ، شماطیط. (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یکی شماطیط. (از منتهی الارب ). رجوع به شمطوط و شماطیط شود.
