شمللة
لغتنامه دهخدا
شمللة. [ ش َ ل َ ل َ ] (ع مص ) دامن برزدن و سرعت نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). شتاب کردن . (از اقرب الموارد). || برچیدن از خرما آنچه بر درخت باشد. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء).