شملیللغتنامه دهخداشملیل . [ ش ِ ] (ع ص ) ناقة شملیل ؛ ماده شتر سبک و شتابرو. (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جمل شملیل ؛ شترشتابرو. (از اقرب الموارد). رجوع به شِمِلَّة شود.
