شناتر
لغتنامه دهخدا
شناتر. [ ش َ ت ِ ] (ع اِ) ج ِ شَنْتَرة و شُنْتُرة. رجوع به شنترة شود.
- ذوشناتر ؛ لقب یکی از پادشاهان یمن که انگشت زاید داشت . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
- ذوشناتر ؛ لقب یکی از پادشاهان یمن که انگشت زاید داشت . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
