شنشنة

شنشنة. [ ش ِش ِ ن َ ] (ع اِ) گوشت . (منتهی الارب ). مضغه یا قطعه از گوشت . (از اقرب الموارد). || پاره از هرچیزی . (منتهی الارب ). || هجیر. شیمة. دَیْدَن . دأب . خوی . عادت . (یادداشت مؤلف ). خو و طبیعت .(منتهی الارب ). خلق . طبیعت . عادت . ج ، شَناشِن . (از اقرب الموارد). خوی . (نصاب ). خو و طبیعت و عادت لیکن استعمال این لفظ بمعنی خوی بد است . (غیاث اللغات ).
- امثال :
شنشنةاعرفها من اخزم ؛ مصراعی از چند بیت منسوب به ابواخزم جد حاتم طائی است و مثل است ، نظیر «عاقبت گرگ زاده گرگ شود». (یادداشت مؤلف ).