شنف

شنف . [ ش َ ن َ ] (ع مص ) دشمن داشتن کسی را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). دشمن داشتن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). || ناپسند شمردن . || دریافتن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || برگردیدن لب زیرین از بالا. (از منتهی الارب ). برگردیدن لب زیرین کودک از بالا. (از اقرب الموارد).