شنیزلغتنامه دهخداشنیز. [ ش ِ ] (معرب ، اِ) سیاه دانه که به هندی کلونجی است و در آن لغات است : شونیز و شؤنیز و شهنیز. فارسی الاصل است . (منتهی الارب ). شونیز و شینیز سیاه دانه است .(از اقرب الموارد). و رجوع به شُنیز و شونیز شود.
