شهتره
لغتنامه دهخدا
شهتره . [ ش َ ت َ رَ / رِ /ت َرْ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) مخفف شاه تره :
آز و طمع ای پسر ز تو هرگز
بیرون نشود به آب شهتره .
رجوع به شاهترج و شاهتره و مترادفات آن شود.
آز و طمع ای پسر ز تو هرگز
بیرون نشود به آب شهتره .
ناصرخسرو.
رجوع به شاهترج و شاهتره و مترادفات آن شود.