شهره قبا

شهره قبا. [ ش ُ رَ / رِ ق َ ] (ص مرکب ) آنکه جامه ٔ فاخر گرانبها یا پست اندک بها پوشد. کسی که لباس شهرت پوشد، و آن لباسی است که مورد نظر شود از جهت خوبی و رنگهای زننده یا از جهت کهنگی و کم بهایی . (از لغات دیوان شمس تبریزی ) :
فلک ببست میان مرا ز فضل کمر
ولیک بی شه شهره قبا چه سود کند.

مولوی (دیوان شمس تبریزی ).