شهرگیلغتنامه دهخداشهرگی . [ ش ُ رَ / رِ ] (حامص ) شهرت . معروفیت : چونک می بیند که میل دلبر اندر شهرگیست اشک می بارد ز رشک آن صنم از دیدگان .مولوی (دیوان شمس تبریزی ).